Πώς ευδοκιμούν απο κοινού η αγάπη και η ζωή

Η οικογενειακή συστημική αναπαράσταση δεν φέρνει όμως στο φως μόνον αυτό που ήταν μέχρι τώρα κρυμμένο. Δείχνει επίσης και το δρόμο προς τη λύση. Το αποφασιστικό στην οικογενειακή αναπαράσταση είναι να δείξει το δρόμο για την αποσύνδεση απο μιαν εμπλοκή και να καθοδηγήσει τους εμπλεκόμενους σ΄αυτό το δρόμο.
Όμως όπως δεν μπορεί να διαρκέσει η αγάπη με την πρώτη ματιά, εαν δεν ακολουθήσει η αγάπη με την δεύτερη ματιά, έτσι και στην συστημική αναπαράσταση η λύση απο την εμπλοκή μπορεί να επιτευχθεί, μόνον όταν οι ενδιαφερόμενοι συνδέονται με κάτι μεγαλύτερο. Δηλαδή όταν αφήσουν συνειδητά πίσω τους κάτι παλαιότερο και ανοιχτούν σε κάτι νέο, ακόμα και εάν αυτό στην αρχή τους φοβίζει. Η γνώση και η κατανόηση ελάχιστα βοηθούν απο μόνες τους. Χρειάζεται επίσης και μια ιδιαίτερη δύναμη.
Η πηγή αυτής της δύναμης είναι απο τη μια μεριά η σύνδεση με τους γονείς και τους προγόνους και απο την άλλη η προσαρμογή του εαυτού σε κάτι μεγαλύτερο. Όταν προσαρμοζόμαστε σε αυτό το κάτι μεγαλύτερο, εναρμονιζόμαστε με αυτό, το οποίο εν τέλει μας οδηγεί. Μερικές φορές μας οδηγεί και μας βγάζει πέρα απο τα όρια μιας εμπλοκής και μας απελευθερώνει για μιαν ευτυχισμένη και εκπληρωμένη αγάπη. Όμως οχι πάντοτε. Εάν διαπιστώσουμε οτι σε εμάς ή στον άλλον, δεν μπορεί να ξεπεραστεί κάποιο όριο, δηλαδή εμείς ή ο σύντροφός μας δεν μπορούμε να απαλλαγούμε απο μιαν εμπλοκή, χρειάζεται να το αναγνωρίσουμε, χωρίς να θελήσουμε να κινήσουμε ή να αλλάξουμε κάτι. Αυτό βιώνεται σε μια σχέση ζευγαριού σαν θάνατος. Και σ' αυτόν τον θάνατο μπορούμε να σταθούμε με αγάπη, λέγοντας ο ένας στον άλλο: “αγαπώ τον εαυτό μου και αγαπώ εσένα και αγαπώ αυτό που κατευθύνει εμένα και εσένα”.