Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

καλή και κακή ηθική συνείδηση



Σε κάθε ενέργεια που βάζει σε κίνδυνο τις σχέσεις μας, νοιώθουμε βάρος και ενοχή.
Αντίθετα, νοιώθουμε ανάλαφρα κι αθώα, σε κάθε ενέργεια που τις υπηρετεί.
Αυτήν ακριβώς την εμπειρία μας της ενοχής και της αθωότητας, ονομάζουμε προσωπική
ηθική συνείδηση.
Υπο την επίρρεια της δυναμικής αυτού του πεδίου επιλέγουμε, συνειδητά ή όχι, τη στάση μας στις προκλήσεις και τις συμπτώσεις της ζωής μας.
Η πίεση δηλαδή που ασκεί η ανάγκη να ανήκουμε καθορίζει το αν θα δράσουμε με καλή ή με κακή συνείδηση κι αντιλαμβανόμαστε αυτήν ακριβώς τη συνείδηση σαν ενοχή ή σαν αθωότητα.
Η διάκριση του καλού και του κακού επομένως έχει να κάνει με τον δεσμό με την οικογένεια και με την απομάκρυνσή μας απο αυτήν και γενικότερα με κάθε ομάδα που ανήκουμε (για παράδειγμα, η δουλειά μας). Ουσιαστικά καλή ηθική συνείδηση σημαίνει: νοιώθω πως ανήκω και κακή ηθική συνείδηση σημαίνει:φοβάμαι πως χάνω το δικαίωμά μου να ανήκω.
Καθώς μάλιστα αντιλαμβανόμαστε αυτό το συναίσθημα διαφορετικά απο ομάδα σε ομάδα ή και απο πρόσωπο σε πρόσωπο, με την ηθική συνείδηση αισθανόμαστε κι αποφασπίζουμε το πού ανήκουμε και πού δεν ανήκουμε εμείς όπως και το ποιοί ανήκουν και ποιοί οχι σε μας και μπορούμε και διακρίνουμε αυτό που είναι καλό κι αυτό που είναι κακό- αλλά μόνο σε αναφορά με μια συγκεκριμένη κάθε φορά ομάδα.

(αυτό είναι ένα δικό μου συνοπτικό κείμενο για την καλή και κακή συνείδηση, φρ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου