Το δημιουργικό και το θεϊκό

Αλλά οι γονείς μας είναι άνθρωποι όπως κι εμείς, με υποτιθέμενα ελαττώματα. Λέω υποτιθέμενα γιατί όλη η ανάπτυξη επιτυγχάνεται, όχι μόνο μέσα απο την διατροφή, αλλά και μέσα απο τις αντιξοότητες και τα ελαττώματα. Γιατί το θεϊκό που επιδρά στη ζωή είναι απο αυτή την άποψη, ελαττωματικό. Η άποψη οτι το θεϊκό είναι τέλειο, είναι ανυπόστατη. Γιατί οτιδήποτε δημιουργικό είναι δημιουργικό επειδή προηγουμένως υπήρχε κάτι ατελές. Μόνον εκεί όπου υπάρχει κάτι ατελές, που δεν έχει φτάσει ακόμα στο τέλος του, μόνον εκεί όπου υπάρχουν ελαττώματα και πλάνη, είναι δυνατόν να υπάρξει το δημιουργικό. Έτσι και η δημιουργικότητα, που φτάνει σε μας μέσω των γονιών μας, είναι δυνατή μόνο μέσα απο τα ελαττώματα και τις δυσκολίες και τις ελλείψεις και τις ενοχές. Τα θεωρούμε απαραίτητα για τη ζωή μας και την εξέλιξή μας και τα δεχόμαστε μέσα μας συμφωνώντας: Ναι, είναι δικό μου αυτό μέσα στο οποίο μεγάλωσα. Είναι ένα κομμάτι μου και του επτρέπω να είναι ένα κομμάτι μου.
Γίνεται αντιληπτό το τι συμβαίνει τώρα μ' αυτό μέσα στην ψυχή μας; Πόσο κερδίζουμε σε ευρύτητα και σθένος;
Β.Η.